Izvještaj protiv komandira u logoru Musala zbog zlostavljanja Srba

Trebinje – Policijska uprava Trebinje danas je Tužilaštvu BiH dostavila izvještaj protiv lica čiji su inicijali S.K, nastanjenom u Donjim Hadžićima, zbog postojanja osnova sumnje da je u svojstvu komandira straže u logoru Musala, opština Konjic, učestvovao u malteretiranju i zlostavljanju civila, logoraša srpske nacionalnosti 1992. godine.

Prema nezvaničnim saznanjima Srne, riječ je o Senadu Kazaziću /63/ iz Konjica.
U Policijskoj upravi Trebinje navode da se osumnjičeni tereti za zločin protiv čovječnosti i ratni zločin protiv civilnog stanovništva.

Kazaziću se stavlja na teret da je 15. juna 1992. godine, prema izjavi svjedoka, prilikom granatiranja logora sa položaja takozvane Armije BiH, uz prijetnju oružjem, naredio logorašima da posjedaju na svoja mjesta u fiskulturnoj sali sportske dvorane logora Musala i tako ih spriječio da se sklone na bezbjednije mjesto.

Tom prilikom stradalo je 13 logoraša srpske nacionalnosti – Mirko, Dušan, Milorad, Miro, Velimir, Vlatko i Savo Ćećez, Stevan, Mirko i Radomir Ninković, Novica Živak, te Predrag i Tihomir Kuljanin, dok je na desetine njih teže i lakše ranjeno.

Nakon ovog stravičnog događaja jedan od svjedoka je ispričao da je granata ispaljena sa položaja takozvane Armije BiH i da su se prethodno stražari zajedno sa Kazazićem udaljili na bezbjednije rastojanje.

„Dvije minute nakon eksplozije u salu je ušla tv ekipa i snimila poginule i ranjene kako bi se predstavilo da su stradali od granata ispaljenih sa srpskih položaja. Sat vremena smo ležali u krvi i niko nije došao da nam pomogne. Oko sebe sam vidio ljude bez nogu i glava. Jedan broj logoraša stradao je na licu mjesta, dok su neki u velikim mukama podlegli istog ili narednog dana“, rekao je svjedok iz Konjica.

U obrazloženju izvještaja Policijske uprave Trebinje navodi se da je na početku izbijanja oružanih sukoba na području opštine Konjic uništeno 47 sela i zaseoka, a takozvana Armija BiH je oko 2.000 stanovnika protivpravno lišila slobode i odvela u logore Čelebići i Musala, jedan broj protjerala, dok je najmanje 178 stanovnika ubijeno.

Jedno od mjesta koje je pripadalo opštini Konjic, a koje je uništeno do temelja je selo Bradina, koje je brojalo više od 100 domaćinstava srpske nacionalnosti.

To selo je 25. maja 1992. godine zajedničkim snagama napala formacija hrvatsko-muslimanske vojske.

„Najprije se oglasilo oružje sa brda, nakon čega su jedinice hrvatsko-muslimanske vojske artiljerijom gađale Bradinu u kome se nalazilo civilno srpsko stanovništvo“, navodi se u obrazloženju.

Napad je trajao cijelu noć da bi jedinice sljedećeg dana oko 16.00 časova ušle u selo, kada je počelo paljenje srpskih kuća, ubijanje civila, te odvođenje i zatvaranje civila u osnovnu školu Bradina, a preživjeli su odvedeni u logore Čelebići i Musala u Konjicu.

Žene, djecu i starce zadržali su u školi, a mlađe muškarce i nekoliko mlađih žena odveli su u privatne kuće.

Sena